Stel je voor (of misschien herken je dit):
- Je huurt een tekstschrijver in, die geen kennis heeft van jouw vakgebied.
- Hij of zij vraagt je om een uitgebreide instructie (als het een goede tekstschrijver is). En belt of mailt je vervolgens met aanvullende vragen. En nog eens. En nog eens. En nog eens.
- Yes! De tekst verschijnt in je mailbox. Maar helaas, het is niet wat je had gehoopt. Na een paar correctierondes, durf je niet wéér om aanpassingen te vragen. Je zet zelf de laatste puntjes op de i.
- Ondertussen ben je zoveel tijd kwijt, dat je de tekst net zo goed zelf had kunnen schrijven. En als het tegenzit, krijg je ook nog een flinke rekening: voor onvoorziene instructie-uren en bureau-onderzoek.
Hoe zou het voor je zijn als:
- je hulp kreeg van een tekstschrijver die wél jouw taal spreekt;
- die je niet hoeft uit te leggen wat een dissociatieve identiteitsstoornis is, of een evidence-based behandeling voor een somatisch-symptoomstoornis;
- die je iemand met een psychische kwetsbaarheid durft te laten interviewen;
- en die met je meedenkt, omdat ze vaker met dit bijltje heeft gehakt;
- zodat die tekst écht van je bord af is;
- en je écht tijd overhoudt om je werk te doen.
